Hepatitis B Bijgewerkt op 21.07.21
In dit overzicht hepatitis B wordt kort ingegaan op de oorzaak en gevolgen, de prevalentie, preventie en de behandeling. Uitgebreidere informatie staat in de Kennisbank.
Hepatitis B wordt veroorzaakt door een besmetting met het hepatitis B-virus (HBV). Een infectie kan acuut verlopen, met ziekteverschijnselen van een acute leverontsteking, maar het virus kan ook langdurig in het lichaam blijven. Besmetting bij de geboorte of op zeer jonge leeftijd leidt in 80% tot een chronische infectie. Bij besmetting op volwassen leeftijd is de kans op het ontwikkelen van een chronische infectie ca 5-10%. Elk jaar overlijden 1,34 miljoen mensen aan de gevolgen van virale hepatitis, wat vergelijkbaar is met sterfgevallen als gevolg van HIV/AIDS, malaria en tuberculose.
Virale hepatitis is een grote bedreiging voor de volksgezondheid en wereldwijd een van de belangrijkste doodsoorzaken.
Ziekteverschijnselen hepatitis B
De incubatietijd van HBV is lang, gemiddeld zo’n 2 tot 3 maanden. Bij een symptomatische acute HBV infectie kunnen de volgende ziekteverschijnselenoptreden: geelzucht (icterus), vermoeidheid, malaise, pijn in de bovenbuik, donkere urine. Bij 60% van de volwassenen en 90% van de kinderen verloopt een acute infectie zonder specifieke klachten. Als het virus na de acute fase niet geklaard is, is er sprake van chronische HBV infectie. Het kan wel tientallen jaren duren voordat klachten ontstaan bij iemand met chronische HBV infectie. Klachten ontstaan door het effect van de chronische ontsteking op de lever. Er ontstaat leverfibrose en/of levercirrose (verlittekening in de lever). Meer informatie kunt u lezen in het artikel Chronische HBV.
Transmissie HBV
Het HBV wordt overgedragen door bloed-bloed contact en seksueel contact. Het virus is zo’n 100x besmettelijker dan het hiv-virus. Ook acute HBV is in Nederland meldingsplichtig, zie het artikel Meldingen virale hepatitis.
Prevalentie
De geschatte prevalentie van HBV dragerschap in Nederland is 0,2%. Ca. 2% van de Nederlanders heeft een infectie doorgemaakt. De prevalentie is hoger in risicogroepen zoals mensen die geboren zijn in landen met hoge prevalentie, en mannen die seks hebben met mannen. In Europa, V.S., en Australië is de prevalentie van dragerschap van het HBV laag (<2%), in Afrikaanse en Aziatische landen is de prevalentie 5-8%.
Bron: CDC
Voorkómen van een hepatitis B infectie
HBV infectie is te voorkomen door vaccinatie. In Nederland is het HBV vaccin sinds 2011 opgenomen in het Rijksvaccinatie programma en worden pasgeborenen standaard gevaccineerd tegen HBV. Informatie over HBV vaccinatie staat in de Kennisbank. Informatie over HBV vaccinatie in risicogroepen kunt u hier vinden.
Diagnose
Een infectie met HBV wordt aangetoond door de aanwezigheid van HBsAg (het oppervlakte-eiwit van het virus) in het bloed. Als HBsAg langer dan 6 maanden aantoonbaar is, spreekt men van een chronische infectie. Verder onderzoek is nodig om de activiteit van het virus te bepalen en om vast te stellen om behandeling wel of niet te starten. Meer informatie over het laboratoriumonderzoek staat in het artikel Serologie.
Behandeling hepatitis B
Een chronische HBV infectie wordt behandeld bij een hoge virale load en als er leverschade optreedt. De behandeling bestaat uit het geven van antivirale middelen die het virus onderdrukken. Een acute HBV wordt indien nodig behandeld. Als er geen behandeling wordt gegeven, is regelmatige controle van de leverfunctie belangrijk. Meer informatie over behandeling staat in het artikel Behandeling.
In de Kennisbank is gedetailleerde informatie over hepatitis B te vinden met betrekking tot incubatietijd, besmettingsroute, risicogroepen, preventie, vaccinatie, symptomen en behandeling.
Onder Nieuws kunt u de nieuwsberichten over hepatitis B vinden.
Op Hepatitis Info Learning staan geaccrediteerde e-learning modules voor diverse professionals.