Besmetting met het Hepatitis B virus Bijgewerkt op 11.03.20

Hepatitis B is een ontsteking van de lever die ontstaat door besmetting met het hepatitis B-virus. Deze ontsteking kan ernstig of minder ernstig van vorm zijn. Het hepatitis B-virus komt voor in bloed, sperma, voorvocht en vaginaal vocht. Het hepatitis B-virus wordt overgedragen door onveilig seksueel contact, bloed-bloed contact of door bloedproducten. Het virus kan ook rond de bevalling overgedragen worden van moeder op kind (verticale transmissie).

Besmetting hepatitis B door bloed-bloed contact
De kans op besmetting bij contact met bloed is 100 maal zo groot als bij HIV. Een heel kleine hoeveelheid besmet bloed in een wondje is dus al voldoende om een infectie te veroorzaken. Een intacte huid geeft echter een goede bescherming tegen overdracht van het virus. Het virus kan dus niet worden overgebracht door normaal sociaal contact, zoals handen geven en knuffelen. Deeltjes van het virus zijn aangetoond in speeksel van geïnfecteerde mensen, maar voor zover bekend speelt speeksel geen belangrijke rol in de besmettingsroute. Gezamenlijk gebruik van kopjes, bestek e.d. is geen risico op infectie. Speeksel vermengd met bloed kan wel een risico zijn. Overdracht door tongzoenen is alleen mogelijk als daar bloed aan te pas komt.

Soms is het niet precies duidelijk hoe en wanneer iemand besmet is geraakt met het hepatitis B-virus. Het kan dan zijn dat iemand is besmet door hele gewone dingen, zoals het gemeenschappelijk gebruik van tandenborstels, scheermesjes of scheerapparaten. Aan deze gebruiksvoorwerpen kan een restje (op­gedroogd) bloed zitten, waarin het virus voorkomt. Het virus kan, bij gezamenlijk gebruik van deze voorwerpen, via een klein wondje in het lichaam komen. Verder kan besmetting plaats vinden door het gebruik van niet-steriele naalden, door gedeeld gebruik van naalden bij injecterende druggebruikers en bij piercing, tatoeëring en acupunctuur. Ook per ongeluk prikken aan een gebruikte naald (bijvoorbeeld in de gezondheidszorg) kan een besmetting veroorzaken.

Een andere groep besmette mensen zijn drug­gebruikers die gemeenschappelijk rietjes gebruiken bij het opsnuiven van cocaïne. In Nederland is de kans dat besmetting met het hepatitis B-virus optreedt door bloedtransfusie of toediening van bloedproducten nagenoeg uitgesloten. Al het bloed van bloeddonoren wordt zorgvuldig onderzocht op het hepatitis B-virus.

Besmetting met het hepatitis B-virus kan dus plaatsvinden door:

• overdracht van moeder op kind tijdens de bevalling,
• onveilige seks,
• gebruikte naalden,
• besmette instrumenten,
• bijtwonden,
• gemeenschappelijk gebruik van tandenborstels en scheermesjes.

Een patiënt is besmettelijk als het HBsAg positief is. HBsAg is het oppervlakte eiwit van het hepatitis B-virus.

De incubatieperiode duurt 1 tot 6 maanden.