Chronische hepatitis B Bijgewerkt op 20.05.21
Men spreekt van chronische hepatitis B als HBsAg langer dan zes maanden in het bloed aantoonbaar is. HBsAg is het oppervlakte eiwit van het hepatitis B-virus. Hepatitis B is een ontsteking van de lever die ontstaat door besmetting met het hepatitis B-virus. Bij een chronische infectie wordt het virus niet opgeruimd uit het lichaam. Men blijft dus besmettelijk. Het hepatitis B-virus veroorzaakt een langdurige ontsteking in de lever. In het bloed blijft HBsAg en soms ook HBeAg aantoonbaar.
Bij pasgeborenen leidt een besmetting met het hepatitis B-virus in 90% van de gevallen tot een chronische infectie. Bij 30-50% van kinderen die op de leeftijd van 1 tot 4 jaar zijn besmet ontstaat een chronische infectie, een besmetting op volwassen leeftijd wordt bij 5-10% een chronische infectie.
Fasen van chronische hepatitis B
Bij een chronische infectie wordt onderscheid gemaakt in vijf (voorheen vier) verschillende fasen van infectie:
a. HBeAg positieve chronische infectie (voorheen “immuuntolerante fase”),
b. HBeAg positieve chronische hepatitis (“reactieve fase”),
c. HBeAg negatieve chronische infectie (”inactieve fase”),
d. HBeAg negatieve chronische hepatitis (“HBeAg negatieve chronische hepatitis”),
e. HBsAg negatieve fase.
Ziekteverschijnselen
Iemand met chronische hepatitis B heeft vaak geen klachten. Mogelijke klachten zijn algemene moeheidsklachten of plotseling opkomende vermoeidheid en spier- en gewrichtspijnen.
Complicaties
Chronische hepatitis B zal na 20-50 jaar (indien geen behandeling wordt ingesteld) bij 15-40% van de patiënten leiden tot ernstige leverziekten, zoals levercirrose, leverfalen en/of leverkanker (HCC). Bij ca 5% van de patiënten met cirrose ontstaat leverkanker, maar ook zonder cirrose kan leverkanker ontstaan, met name bij Aziaten en Afrikanen, ouder dan 40 jaar bij wie in de familie leverkanker of hoge bloeddruk voorkomt. [1]
Het overlijdensrisico ten gevolge van chronische hepatitis B is 40%.
Onderzoek
Door middel van een fibroscan of leverbiopsie kan vastgesteld worden of er cirrose in de lever is. De fibroscan meet de elasticiteit van de lever. Bij een leverbiopsie wordt met een naald een zeer klein stukje uit de lever gehaald.
Behandeling
Behandeling van hepatitis B vindt plaats met behulp van geneesmiddelen die het afweersysteem versterken (PEG-interferon alfa-2a, maximale duur 48 weken) of medicijnen die het virus langdurig onderdrukken, zoals entecavir of tenofovir. Meer weten over de behandeling? Ga dan naar het artikel Behandeling hepatitis B.
Nieuwsberichten over hepatitis B die op deze website zijn gepubliceerd kunt u hier vinden.
Besmetting bij pasgeborenen 90% kans op chronische infectie,
besmetting kinderen 1-4 jaar 30-50% kans op chronische infectie, besmetting op volwassen leeftijd 5-10% kans op chronische infectie.
Referenties
- Chayanupatkul M, et al. Hepatocellular carcinoma in the absence of cirrhosis in patients with chronic hepatitis B virus infection. J of Hepatology, February 2017 Volume 66, Issue 2, Pages 355–362. DOI: http://dx.doi.org/10.1016/j.jhep.2016.09.013
- EASL 2017 Clinical Practice Guidelines: Management of chronic hepatitis B virus infection.