Hepatitis B bij (adoptie) kinderen Bijgewerkt op 22.04.21

Hepatitis B bij (adoptie) kinderen. Hepatitis B , een leverziekte die het gevolg is van een infectie met het hepatitis B-virus (HBV), komt bij kinderen die buiten Nederland geboren zijn, regelmatig voor. In gebieden waar veel adoptiekinderen vandaan komen, zoals Zuid-Oost-Azië, Zuid-Amerika en Afrika, is meer dan 8% van de bevolking chronisch geïnfecteerd met het hepatitis B -virus.

Overdracht van het virus vindt veelal bij de geboorte plaats van een besmette moeder naar haar kind. Na de bevalling heeft een kind 90% kans op chronische hepatitis B.

Hepatitis B bij (adoptie) kinderen komt regelmatig voor. Bij adoptie behoort in het land van herkomst een gezondheidsrapport opgesteld te worden, waarin alle (medische) gegevens van het kind staan. Uit ervaring blijkt dat lang niet altijd een (volledig) gezondheidsrapport wordt meegestuurd. Niet alle hepatitis B uitslagen worden in het rapport opgenomen of op de juiste manier vermeld. In Nederland is het verstandig binnen twee weken na aankomst bij een kinderarts met tropenervaring langs te gaan voor herhalings- of vervolgonderzoek. De arts is verplicht om een eventuele hepatitis B infectie te melden bij de GGD. Hierna kan advies door de GGD plaatsvinden ten aanzien van risicopreventie o.a. op school.

Als kinderen besmet zijn met het hepatitis B-virus kan dit bij uitzondering op jonge leeftijd, maar meestal op latere leeftijd gezondheidsproblemen veroorzaken. Het is voor alle chronisch besmette kinderen belangrijk om goed begeleid te worden door een kinderarts-gastro-enteroloog, dat is een kinderarts gespecialiseerd in maag-darm- en leverziekten.

Besmetting van de pasgeborene is te voorkomen door vaccinatie direct na de geboorte en door behandeling van de moeder in het laatste trimester van de zwangerschap bij een hoge virale load. Hepatitis B is naast een leverziekte ook een infectieziekte. Dit betekent dat besmette kinderen het virus aan anderen kunnen overdragen.