17-03-2020 Op 6 maart werd in Rotterdam het 2e Nationaal Obesitas Symposium gehouden, georganiseerd door Centrum Gezond Gewicht. Ruim 500 deelnemers uit heel Nederland, die betrokken zijn bij zorg voor patiënten met obesitas, hebben deelgenomen. In het Rotterdamse Centrum Gezond Gewicht werken kinderartsen, internisten en chirurgen uit drie Rotterdamse ziekenhuizen met elkaar samen rondom de zorg aan kinderen en volwassenen met (ernstige) obesitas. De aanpak van obesitas vraagt om een integrale benadering, waarin alle factoren die van invloed kunnen zijn, onder de loep worden genomen. Als we niets doen heeft 62% van de volwassen Nederlanders in 2040 overgewicht of obesitas.
Gecombineerde Leefstijl Interventie (GLI) programma’s voor volwassenen worden sinds 2019 vergoed via het basispakket. Dit betreft de programma’s Beweegkuur, een combinatie van een diëtist en een fysiotherapeut of oefentherapeut; Cool (coaching op leefstijl) door leefstijlcoaches; en Slimmer, een combinatie van een diëtist en een fysiotherapeut of oefentherapeut. Het soort interventie is afhankelijk van de BMI (zie de tabel).
| BMI kg/m2 | Geen risicofactoren of co-morbiditeit |
Risicofactoren of co-morbiditeit |
| 25-30 | Individuele adviezen, gezonde leefstijl | GLI |
| 30-35 | GLI | GLI (medicatie) |
| 35-40 | GLI (medicatie) | GLI+ (medicatie, bariatrie) |
| >40 | GLI+ (medicatie, bariatrie) | GLI+ (medicatie, bariatrie) |
Bij GLI (gecombineerde leefstijlinterventie) wordt gedurende twee jaar begeleiding bij voeding, beweging en gedrag gegeven. Bij volwassenen wordt medicatie overwogen als de GLI na een jaar niet succesvol is. Bij uitzondering kan orlistat of liraglutide naar professioneel oordeel van de zorgverlener worden toegepast ter ondersteuning van leefstijlinterventies bij volwassenen.
GLI+ is intensieve gecombineerde leefstijlinterventie met gecombineerde cognitieve gedragstherapie.
De belangrijkste risicofactoren voor leververvetting zijn obesitas, hypertensie en insuline resistentie. Meer dan 70% van patiënten met diabetes type 2 hebben ook niet-alcoholische leververvetting (NAFLD). Door overgewicht neemt de insuline gevoeligheid af. Hierdoor wordt de lipolyse in het perifeer vetweefsel niet geremd en komen er meer vrije vetzuren in de circulatie. De vetzuren hopen zich steeds meer op in de lever (evenals in de spieren en bloedvaten) waardoor insuline resistentie verergert en het glucosegehalte toeneemt.
Bron: Nationaal Obesitas Symposium
Lees meer over niet-alcoholische leververvetting in de Kennisbank.