Er zijn twee soorten testen om hepatitis C te diagnosticeren. De hepatitis C-virus point-of-care (POC) RNA viral load test en de HCV-RNA standard of care (SOC) testen in het laboratorium.
Adam Trickey e.a. hebben met een systematische review en meta-analyse onderzocht of er verschil is in de gebruikte test op doorlooptijden en op stappen die gevolgd moeten worden van testen naar verwijzen, van diagnose naar behandeling, en naar het bereiken van genezing van hepatitis C (cascade of care).
De onderzoekers includeerden 45 observationele studies: 28 onderzoeken bij mensen die drugs injecteerden en/of dakloos waren; vier bij mensen die in de gevangenis zaten; negen behoorden tot de algemene of gemengde (d.w.z. inclusief risicogroepen) populatie; en vier bij mensen met hiv.
De tijdsduur tussen testen op HCV-antilichamen en behandeling was korter met on-site POC-assays (19 dagen) vergeleken met op laboratorium gebaseerde POC-assays (64 dagen) of op laboratorium gebaseerde SOC-assays (67 dagen). Er was een toename van het aantal mensen dat werd behandeld bij gebruik van on-site (77%) of mobiele POC-assays (81%) in vergelijking met SOC-assays (53%).
De effectiviteit van POC viral load tests in relatie tot de cascade of care was het grootst bij mensen die drugs injecteerden en/of dakloos waren en bij mensen die in de gevangenis zaten.
Conclusie
De onderzoekers concluderen dat het effect van POC-viral load testen het grootst is wanneer het testen plaats vindt binnen een vereenvoudigd zorgmodel waarin testen en behandelen op dezelfde plaats en, waar mogelijk, op dezelfde dag plaatsvinden.
POC HCV-RNA viral load testen worden nu aanbevolen in de WHO-richtlijnen als een alternatieve strategie voor laboratorium gebaseerde viral load testen.
Bron: Impact of hepatitis C virus point-of-care RNA viral load testing compared with laboratory-based testing on uptake of RNA testing and treatment, and turnaround times: a systematic review and meta-analysis. Trickey A, etal. Lancet Gastroenterol Hepatol 2023 Published Online January 24, 2023 https://doi.org/10.1016/ S2468-1253(22)00346-6